Στην ιστορία της ανθρωπότητας, ο πόλεμος πάντα ήταν παρόν. Αυτό το δράμα είναι κάθε μέρα πιο τραγικό επειδή η τεχνολογική εξέλιξη επιτρέπει στους βίαιους να παράγουν μηχανήματα κάθε φορά πιο καταστροφικά.
Σήμερα η πυρηνική απειλή βάζει την ανθρωπότητα στο χείλος της αβύσσου. Οι πόλεμοι και η παραγωγή όπλων επηρεάζουν αρνητικά την οικονομία των λαών απορροφώντας κεφάλαια τα οποία θα έπρεπε να πηγαίνουν στην Παιδεία, την Υγεία, τον Πολιτισμό και στην καλυτέρευση της ζωής. Η επιρροή που έχει η στρατιωτική βιομηχανία στις κυβερνήσεις και την κοινωνία κάνει τις χώρες που παράγουν όπλα να πιέζουν ώστε να διατηρηθούν οι συγκρούσεις και έτσι να καταναλωθούν, να χρησιμοποιηθούν και να δοκιμαστούν τα όπλα τους τη στιγμή που καμουφλάρουν την απληστία τους με θεωρίες σχετικά με το αδύνατο, το αναγκαίο ή ακόμη και το «ειρηνοποιό» των στρατιωτικών συγκρούσεων, για την οικονομία τους.
Στο ξεκίνημα της τρίτης χιλιετίας, οι συγκρούσεις σε διάφορα πεδία (οικονομικά, εθνικά ή θρησκευτικά) όχι μόνο δεν ηρεμούν, αλλά τείνουν να αυξηθούν. Το ίδιο συμβαίνει με την τρομοκρατία. Με τη σιερά της και συνδεδεμένη με το μοντέλο που προτείνει, η κοινωνική βία αυξάνεται τραβώντας μας, απίστευτα χρόνια πίσω. Αν δεν υπάρξει μία αλλαγή κατεύθυνσης, στο μέλλον θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε γεγονότα σε διάφορα πεδία όλο και πιο βίαια και κάθε μεγέθους. Για να δώσουμε ένα ενδεικτικό παράδειγμα: η πείνα στον κόσμο θα μπορούσε να λυθεί με το 10% των δαπανών για εξοπλισμούς. Μπορούμε να φανταστούμε τι θα γινόταν αν δίνονταν το 30 ή το 50%, για να καλυτερεύσει η ζωή του κόσμου αντί να δίνεται στην καταστροφή;
Έπειτα από αιώνες με βία, είναι δύσκολο να φανταστούμε την ειρήνη. Αναμφισβήτητα, όμως, γιατί να μην εργαστούμε σ’ αυτή την κατεύθυνση με πρόθεση να αλλάξουμε τη ροή της ιστορίας, κατασκευάζοντας ένα αληθινό μέλλον με ειρήνη και μη-βία; Θεωρούμε ότι αυτή είναι η υπευθυνότητά μας ως ανθρώπινα όντα. Ο καθορισμός ενάντια στον πόλεμο είναι μια πράξη με νόημα, είναι ηθική, συνεκτική και επείγουσα, δεδομένης της πορείας που παίρνουν τα συμβάντα. Ας αναλάβουμε αυτή την ευθύνη με ελεύθερη βούληση και ας την πρωθήσουμε μαζί με όλους εκείνους που απορρίπτουν κάθε μορφής βία και υπερασπίζονται καθημερινά, την ανάπτυξη για όλους, την πραγματική δημοκρατία, την ανάπτυξη της τεχνολογίας στην υπηρεσία της επιστήμης και την επιστήμη στην υπηρεσία του ανθρώπου και της ειρήνης.
Σε εμάς αντιστοιχεί να καταγγείλουμε τις βίαιες μειοψηφίες, να τις απομονώσουμε και να τις πιέσουμε ώστε να αλλάξουν τις πολεμοχαρείς πολιτικές τους κατευθύνοντάς τες προς την ανθρώπινη εξέλιξη. Ενας κόσμος χωρίς πολέμους είναι ένας κόσμος άγνωστος μέχρι τώρα για τον πλανήτη Γη.
Η εξάλειψη των πολέμων θα σημαίνει ότι βγήκαμε οριστικά από την ανθρώπινη προϊστορία και ότι κάναμε ένα τεράστιο βήμα στο δρόμο της εξέλιξης για το είδος μας. Ένας «κόσμος χωρίς πολέμους» είναι μία πρόταση που κοιτάζει προς το μέλλον και που προσδοκά να γίνει πράξη σε κάθε γωνιά του πλανήτη ώστε η βία να αντικατασταθεί από το διάλογο. Σ’ αυτή την προσδοκία μας συνοδεύει η δύναμη της φωνής των χιλιάδων προηγούμενων γενεών που υπέφεραν τις συνέπειες των πολέμων, και των οποίων η ηχώ συνεχίζει να ακούγεται σήμερα σε όλους τους τόπους όπου οι πόλεμοι αφήνουν το καταστροφικό σημάδι τους με νεκρούς, εξαφανισμένους, ανάπηρους, πρόσφυγες, και εκτοπισμένους. Έχει φτάσει η στιγμή να ακουστεί η φωνή όσων δεν έχουν φωνή, εκατομμυρίων ανθρώπων που ζητούν από ανάγκη να σταματήσουν οι πόλεμοι! Μπορούμε να το κατορθώσουμε ενώνοντας όλες τις δυνάμεις του ειρηνισμού και της ενεργής μη-βίας.
Προσκαλούμε λοιπόν άτομα, καθώς και αντιπροσώπους και μέλη οργανώσεων, σωματείων, ομάδων, πολιτικών κομμάτων, συνδικάτων, να ενωθούν μαζί μας σ’ αυτή τη διακήρυξη και να εργαστούμε ο κάθε ένας στο πεδίο του, και στη συνέχεια να συμμετέχουμε σε κοινές δράσεις, σε συμμαχίες και φόρουμ, ώστε τελικά να παράγουμε ένα μεγάλο κίνημα το οποίο θα σταματήσει τους πολέμους και κάθε μορφή βίας. Ας εργαστούμε σήμερα για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τις γενιές που έρχονται.
Γιατί πιστεύω στην ειρήνη και σ’ έναν πιο ανθρώπινο κόσμο!
Ενα κόσμο χωρίς πολέμους!
